Dbając o wszechstronny rozwój naszych Studentów program kształcenia na kierunku Pedagogika został wzbogacony o przedmioty realizowane METODĄ PROJEKTÓW, w ramach których Studenci w grupach opracowują i realizują pod okiem wykładowcy wspólny projekt związany z ich zainteresowaniami z danej dziedziny. Działanie to ma na celu zdobycie praktycznych umiejętności niezbędnych do efektywnego wykonywania pracy zawodowej w przyszłości. Nasi absolwenci wyróżniają się na rynku pracy, ponieważ poza wiedzą teoretyczną zdobywaną w trakcie studiów, posiadają konkretne doświadczenia związane z określonym zawodem. Pracodawcy poza wiedzą wymagają od kandydatów umiejętności takich jak:
• umiejętność rozwiązywania problemów,
• umiejętność podejmowania decyzji,
• umiejętność analizowania sytuacji i wyciągania wniosków,
• umiejętność komunikowania się i współpracy w grupie.
Cechy te z sukcesem rozwijane są w trakcie realizacji projektów.
Jak pomóc studentom przyswoić sobie istotne problemy współczesnej psychologii społecznej i wzbudzić zainteresowanie nimi? Studenci pedagogiki stworzyli POMOC DYDAKTYCZNĄ DLA STUDENTÓW, DO PRZEDMIOTU: WSPÓŁCZESNE PROBLEMY PSYCHOLOGII.
Pomoc dydaktyczną dla studentów - jest do pobrania poniżej
W ramach przedmiotu „Współczesne problemy psychologii” powstał, zrealizowany przez Panią Annę Talkowską, projekt „Wsparcie opiekunów osób przewlekle chorych”, który poświęcony został pomocy osobom, opiekującym się chorymi w stanie przewlekłym. Założeniem projektu było stworzenie małej broszury, która pomogłaby rodzinom chorych przewlekle rozwiązać dręczące ich problemy związane z opieką nad chorym lub też dowiedzieć się gdzie mogą udać się po pomoc. Zagadnienia zawarte w broszurce są analizą literatury przedmiotu oraz oparte na bazie mojego wieloletniego stażu pracy w zawodzie pielęgniarki oddziału Intensywnej Terapii.
Broszurę można pobrać poniżej.
Studenci Pedagogiki pod czujnym okiem dr Andrzeja Zbonikowskiego realizowali w ramach przedmiotu „Współczesne problemy psychologii” projekt o nazwie AKTYWNY SENIOR TO SZCZĘŚLIWY SENIOR.
Celem projektu było sprawdzenie, czy potoczny wizerunek osoby starszej jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Starość pojmowana jako okres smutny, naznaczony chorobami, związany z wykluczeniem i wyłączeniem poza margines społeczeństwa jest popularnym i niejednokrotnie prawdziwym skojarzeniem. Jednak nie jest to obraz zupełny.
Senior, którego jedyną rozrywką jest śledzenie losów bohaterów seriali, a jego zainteresowania koncentrują się jedynie wokół programu telewizyjnego i problemów sąsiadów, jest stereotypem stworzonym prawdopodobnie przez ludzi młodych. Ograniczenie pozadomowych aktywności wynika niejednokrotnie z wtłoczenia osób starszych w taki schemat zachowania.
Studenci podjęli próbę zaktywizowania seniorów i ustalenia przyczyn, dla których rezygnują oni z aktywności. Chcieli także ustalić, czy seniorzy zauważają pozytywne efekty uczestnictwa w zaproponowanych im zajęciach. Problemy główne, jakie zostały sformułowane objęły wskazane wyżej zagadnienia. Dużym sukcesem całego przedsięwzięcia okazało się to, że po zakończeniu projektu dwie grupy działają nadal aktywizując seniorów.
W ramach projektu AKTYWNY SENIOR TO SZCZĘŚLIWY SENIOR uczestniczy mogli wziąć udział w warsztatach fotograficznych, które miały na celu pobudzenie starszych ludzi do działania oraz rozbudzenie w nich dawnych zainteresowań.
W programie znalazły się takie zagadnienia, jak:
• wymiana doświadczeń fotograficznych
• skanowanie starych klisz i papierowych zdjęć, żeby utrwalić stare fotografie
• nauka obsługi aparatu cyfrowego
• praca w plenerze z aparatem
• wystawa prac uczestników na zakończenie warsztatów.
W sumie odbyło się pięć trzygodzinnych spotkań na których realizowane były założone cele warsztatów.
O tym czym jest wykluczenie społeczne, kogo dotyczy, jak mu zapobiegać a także jak pomagać osobom wykluczonym opowiadali studenci Pedagogiki, realizujący projekt „ Nie – wykluczeni”.
Poprzez realizację projektu Autorki chciały zwrócić uwagę na istniejący problem wykluczenia społecznego, spowodować, że zmianie ulegnie poziom myślenia, odczuwania, poziom zainteresowania tym problemem w społeczeństwie i poziom wrażliwości na innych, potrzebujących pomocy (w tym przypadku osób wykluczonych). Realizacja projektu zakładała również zwiększenie poziomu motywacji osób wykluczonych społecznie lub zagrożonych tym problemem do dokonywania zmian w swoim życiu, zwiększenia ich wiedzy w zakresie możliwości szukania pomocy.
Celem projektu było także zwiększenie doświadczenia pracy w zespole. Dzięki wzajemnej współpracy Autorki projektu lepiej się poznały, a przez to wzmocniły się więzi między nimi, co może skutkować w przyszłości utrzymywaniem dalszych kontaktów, zawiązaniem przyjaźni.
Projekt realizowany był trójfazowo: za pomocą strony internetowej na Facebooku, gdzie systematycznie były umieszczane pytania zachęcające do dyskusji, ulotki skierowanej do osób potrzebujących pomocy oraz zajęć dla osób przebywających w zakładzie karnym (kobiety uzależnione od alkoholu i odbywające karę wraz z dziećmi).
Zajęcia te zakładały napisanie przez skazane opowiadań na temat ich oczekiwań po wyjściu na wolność.
