doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki, odbyte studia doktoranckie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, obecnie wykładowca akademicki Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problematyki pedagogiki ogólnej, pedagogiki aksjologicznej, filozofii wychowania, pedagogiki rodzinnej, pedagogiki szkolnej, pedeutologii. W tym obszarze mieszczą się prowadzone badania nad wychowaniem do wartości dzieci i młodzieży, a w szczególności nad preferencjami aksjologicznymi podmiotów edukacji oraz nad sposobami urzeczywistniania wartości w życiu, jak również badania w zakresie autorytetu w rodzinie i w szkole. Ukończyła studia podyplomowe w zakresie Prawa Oświatowego oraz Terapii pedagogicznej z elementami arteterapii. Autorka recenzowanych artykułów z zakresu pedagogiki aksjologicznej. Wcześniej dyrektor niepublicznego przedszkola integracyjnego, gdzie prowadziła zajęcia z terapii pedagogicznej dla dzieci potrzebujących wsparcia korekcyjno-kompensacyjnego. Jako certyfikowany Animator Rozwoju Podmiotowości prowadziła zajęcia i warsztaty z przedmiotów należących do tematyki rozwoju podmiotowości w AHE. Pani dziekan została przyjęta do współpracy w podzespole Historii Pedeutologii sekcji Historii Pedagogiki Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN.
Doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki. Absolwentka studiów pedagogicznych oraz studiów doktoranckich w Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Ukończyła także studia podyplomowe w zakresie służby cywilnej, administracji publicznej, zarządzania jednostkami terenowymi oraz rozwoju regionalnego i lokalnego Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Posiada 10-letnią praktykę jako nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej w Warszawie. Nauczyciel z zamiłowania. Autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych i publicystycznych z zakresu nauk o pedagogice i politologii oraz ostatnio monografii pt. O profilaktyce na rzecz bezpieczeństwa szkolnego. Teoria i praktyka (Warszawa 2019). W kręgu jej zainteresowań badawczych znajdują się: bezpieczeństwo szkolne i profilaktyka pedagogiczna na rzecz tego bezpieczeństwa oraz teoria i praktyka pedagogiki innowacyjności. Członek Zespołu Pedagogiki Społecznej przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN.
Prywatnie… nie jestem gadułą, albowiem gadulstwo szkodzi (Garrula lingua nocet). Poza tym nie jestem chciwą czegokolwiek, w tym wiedzy oraz władzy. Albowiem zgodnie z rzymską maksymą „chciwemu brakuje zarówno tego, co ma, jak i tego, czego nie ma.”
W swojej pracy dydaktyczno-naukowej… cenię sobie wszelkiego rodzaju umiejętności zarówno swoje, jak i Innych, przypominając tę cechę wszystkim Studentom, tzn. „co umiesz, to skarb, a umiejętność nigdy nie umiera”. A zatem cenię sobie zdolność do kreatywnego myślenia we wszystkich sferach życia, także i codziennego.
Kreatywność to … nic innego, jak zaangażowanie w jakiekolwiek przedsięwzięcie zmieniające rzeczywistość, w tym i pedagogiczną.
