Strefa wiedzy - Kultura i sztuka

Nie sposób wymazać starożytności z dziejów ludzkości, bo czy można odciąć korzenie, nie naruszając całego drzewa?

Dwudziestolecie międzywojenne to epoka, w której literatura polska stanęła na krawędzi – między przeszłością a nowoczesnością, między tradycją a buntowniczą Awangardą, między traumą wojny światowej a pragnieniem odnalezienia nowej tożsamości.

Między mrokiem upadającego antyku a blaskiem odrodzenia rozciąga się epoka, która ukształtowała nie tylko architekturę miast i monumentalne katedry, ale i sposób, w jaki człowiek postrzegał świat i swoje miejsce w nim.

Epoki historyczne to umowne podziały w historii ludzkości. Są to okresy, w których zachodzą specyficzne zmiany społeczne, polityczne, gospodarcze i kulturowe.

Malarstwo pozytywizmu, odrzucając idealizację i skupiając się na najdokładniejszym odzwierciedleniu rzeczywistości, nie tylko zrewolucjonizowało spojrzenie na sztukę XIX wieku, ale i wyznaczyło kierunek dla przyszłych pokoleń artystów, którzy przyjmu

Średniowieczna literatura, której początek epoki datuje się na V, trwająca do XV wieku, nie tylko kształtowała wrażliwość artystyczną epoki, ale przede wszystkim stanowiła narzędzie budowania światopoglądu, jaki przenikał kolejne pokolenia.