Pielęgniarstwo - publikacje

Interdyscyplinarność stanowi ważny aspekt rozwoju pielęgniarstwa. Posiadanie przez pielęgniarki/pielęgniarzy wszechstronnej wiedzy opartej na wiedzy humanistycznej, społecznej itp. pozwala na holistyczne podejście do pacjenta, rozpoznanie jego problemów zdrowotnych oraz podjęcie skutecznych interwencji. Każda z dziedzin posiada istotne i wspólne dla innych nauk elementy, które warunkują działanie, rozwój i współpracę. […] Interdyscyplinarność widoczna jest również w badaniach naukowych, bowiem badania zalecane przez Światową Organizację Zdrowia i międzynarodowe organizacje pielęgniarskie dotyczą filozofii pielęgniarstwa, pielęgniarstwa klinicznego, pielęgniarstwa środowiskowo-rodzinnego, promocji zdrowia, profilaktyki, kształcenia, uwarunkowań świadczeń pielęgniarskich. Mają one charakter ilościowy i jakościowy, stawiają cele praktyczne i poznawcze, co pozwala na zastosowanie ich w praktyce.

Współczesnemu pielęgniarstwu potrzebne są pielęgniarki świadome, dobrze przygotowane do wykonywania trudnego i bardzo odpowiedzialnego zawodu i gotowe do podejmowania różnorodnych działań na rzecz jego rozwoju.

Nadrzędnym celem niniejszego opracowania jest ukazanie problematyki kształcenia, doskonalenia zawodowego pielęgniarek oraz zmian, jakie zaszły w kształceniu w tym zawodzie w związku z wstąpieniem Polski w struktury Unii Europejskiej. Osoby wykonujące ten zawód oprócz umiejętności praktycznych muszą posiadać wiedzę z zakresu promocji zdrowia, profilaktyki, bowiem obecnie wzrasta zapotrzebowanie na wiedzę interdyscyplinarną i praktykę społeczną związaną ze zdrowym stylem życia.

Zdrowie publiczne definiowane jest jako nauka i kompleksowe postępowanie, zmierzające do zachowania i umacniania zdrowia w wymiarze makrospołecznym i lokalnym. [...] Pielęgniarstwo w swym holistycznym wymiarze wpisuje się w szeroko rozumianą politykę zdrowia publicznego a pielęgniarki odgrywają szczególną rolę w kształtowaniu zdrowia społeczności.

Niniejsza monografia porusza tematykę zagrożeń zdrowia publicznego w kontekście prowadzonych przez pielęgniarki badań naukowych oraz zagrożeń występujących w środowisku pracy pielęgniarek i położnych.

Niniejsza monografia porusza holistyczny i wielowymiarowy aspekt opieki nad seniorem. W kolejnych rozdziałach starość przedstawiana jest jako zjawisko medyczne, społeczne, psychologiczne i kulturowe. Poruszany jest aspekt opieki instytucjonalnej nad osobą starszą oraz szeroko rozumianej aktywności fizycznej. Nieodłączną część monografii stanowi rozdział poświęcony badaniom naukowym w pielęgniarstwie, wskazując na ważną rolę rozwoju naukowego w tej dziedzinie.

Przystąpienie do Unii Europejskiej spowodowało wzrost roli zawodowej pielęgniarek. Równocześnie wzrosła motywacja tej grupy zawodowej do podnoszenia swojego wykształcenia oraz kwalifikacji zgodnie ze standardami europejskimi. Nadal najwyższym dobrem jest zdrowie człowieka, który traktowany jest podmiotowo, a czynności pielęgnacyjne wykonywane są na najwyższym poziomie.

Władysław Biegański – wybitny polski lekarz XIX wieku, patron jednego z łódzkich szpitali, powiedział „pacjent może stracić życie, ale nigdy nadziei i wiary w wyzdrowienie”. Tę nadzieję i wiarę daje dzisiejszy rozwój medycyny, w tym również szybki rozwój pielęgniarstwa. Ewaluacja to wg encyklopedii „systematyczne badanie wartości albo cech konkretnego programu, planu, działania bądź programu komputerowego, programu nauczania, lekarstwa, rozwiązania technicznego, z punktu widzenia przyjętych kryteriów, w celu jego usprawnienia, rozwoju lub lepszego zrozumienia”. Poszczególne rozdziały zawarte w podręczniku przedstawiają nowe trendy w pielęgniarstwie, ukazują rozwój kształcenia na najwyższym poziomie, a badania prowadzone w pielęgniarstwie, zawarte w monografii, całkowicie pokrywają się z podaną wcześniej definicją.

Często praca ponad siły fizyczne, ciągła walka ze stresem, przebywanie z człowiekiem chorym czy też umierającym ma wpływ na zdrowie psychiczne pielęgniarki czy położnej. Jeśli do tego opisu dołoży się jeszcze ciągłą konieczność dokształcania, samokształcenia tych grup zawodowych, dającą w perspektywie możliwości rozwoju i awansu, to jawi się nam obraz pielęgniarki czy położnej zmęczonej, sfrustrowanej, coraz częściej wypalonej zawodowo. Czy tak musi być i czy tak jest? Czy polska pielęgniarka/położna jest osobą niezadowoloną z życia zawodowego? Może jest zupełnie inaczej? Na te i wiele innych pytań odpowiadają autorzy tego opracowania.

Dziecko wymaga szczególnej troski i opieki zarówno przed, jak i po urodzeniu, z uwagi na swoją niedojrzałość fizyczną oraz umysłową. Dodatkowej opieki oraz wiele miłości, uśmiechu, empatii potrzebują od nas, pielęgniarek/położnych, dzieci chore, przebywające w szpitalu, pozostające pod opieką specjalistów, a także dzieci w przedszkolach, szkołach czy innych placówkach oświatowych. Powyższe opracowanie zawiera artykuły pozwalające zapoznać się z sytuacjami trudnymi dla dzieci i ich rodziców. Autorzy prac starali się wykazać, w jaki sposób należy postępować podczas pielęgnowania, leczenia czy rehabilitacji dziecka, opisali różne formy rehabilitacji, wskazując na ich dużą wartość emocjonalną. W opracowaniach wyczuwa się prawdziwą troskę o dobro dziecko, jego rozwój zarówno psychiczny, jak i fizyczny.

Dawniej pielęgniarkę czy położną można było rozpoznać po przypiętym czepku, który stanowił symbol pielęgniarstwa. Obecnie często zapomina się o tym – jakże ważnym – symbolu. Zawód pielęgniarki i położnej jest zawodem bardzo odpowiedzialnym, coraz częściej stawiane są tej grupie zawodowej wyższe wymagania. Coraz więcej pielęgniarek i położnych uzyskuje wyższe wykształcenie. W związku z powyższym wzrasta również rola pielęgniarki w opiece nad pacjentem. Współczesny model opieki nad kobietą od pokwitania do połogu obejmuje holistyczne podejście do pacjentek, gdzie szczególne znaczenie przypisuje się edukacyjnej roli pielęgniarki.

W odniesieniu do pielęgniarstwa "holizm" oznacza świadczenie opieki zdrowotnej we wszystkich stanach zdrowia i choroby oraz we wszystkich obszarach życia pacjenta. W opiece holistycznej duży nacisk kładzie się na promocję zdrowia i profilaktykę. Wynika to przede wszystkim z wielowymiarowości podmiotu, a co za tym idzie, z wielopłaszczyznowego podejścia do zdrowia. Holizm wymaga zainteresowania całą osobą. Obecna rola społeczno-zawodowa pielęgniarki przewiduje, że pełni ona nie tylko funkcję opiekuńczą, ale także edukacyjną w promowaniu zdrowia, przygotowaniu pacjenta do samoopieki, ale również wspiera chorego w rehabilitacji medycznej. Pielęgniarka opiekuje się pacjentami z różnymi dysfunkcjami, realizuje ich potrzeby i pomaga w rozwiązywaniu problemów nie tylko zdrowotnych.

Pozycje dostępne w Wydawnictiwe Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi